นิทานภาคใต้

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องแก่นข้าว นิทานพื้นบ้านภาคใต้เรื่องแก่นข้าว เป็นนิทานพื้นบ้านที่เล่ากันในจังหวัดสงขลา นิทานเรื่องนี้เล่าว่า… ในสมัยก่อนมนุษย์เราไม่รู้จักกินข้าว…คงกินแต่รำข้าว…เมื่อทำนาได้ข้าวก็จะฝัดเอาแต่รำมากิน…ส่วนเมล็ดข้าวซึ่งเรียกว่า” แก่นข้าว ”จะทิ้งเป็นกองๆอยู่ทั่วไป

หมาป่ากับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ นานมาแล้ว มีหมาป่าผอมโซตัวหนึ่ง… ไปบนบานกับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ขอเป็นวัวบ้านตัวอ้วนพี เมื่อกลายร่างเป็นวัวถูกชาวบ้านใช้ไถนา เกิดความเหนื่อยเมื่อยล้า

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องงูน้ำ นิทานเรื่องงูน้ำเป็นนิทานประเภทอธิบายความว่าเหตุใดงูจึงไม่มีพิษ เล่ากันว่าแต่เดิม งูน้ำเป็นงูชนิดเดียวที่มีพิษและมีพิษร้ายแรงมากเพียงแต่กัดรอยเท้าของใครเข้าเจ้าของรอยเท้านั้นก็จะถึงแก่ความตาย อยู่มาวันหนึ่งงูน้ำได้กัดชายคนหนึ่งซึ่งมีชื่อว่า “ อ้ายไม่ตาย ”

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องลูกเนรคุ ณ มี”ยายแก่”คนหนึ่งอยู่กินกับลูกชายและลูกสะใภ้..แก่มากแล้วทำอะไรก็ไม่ค่อยได้…ลูกสะใภ้จึงไม่ชอบเที่ยวด่าว่าแม่ยายอย่างนั้นอย่างนี้…ในตอนที่รับประทานข้าวก็จะเอาน้ำที่อยู่ในบ่อใส่น้ำแกง ทำให้น้ำแกงจืดรับประทานไม่ได้ บางครั้งแกงเผ็ดจนเกินไป…แต่ตอนที่ทำให้สามีรับประทานก็จะทำอาหารดีๆ

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องเขาทะนาน เขาทะนาน ตั้งอยู่ชายฝั่งอันดามัน ที่บ้านมะหงัง ตำบลทุ่งบุหลัง อำเภอทุ่งหว้า เนินเขาสูงชั้น มีธรรมชาติสวยงดงาม มีสำนักสงฆ์และสุเหร่า สำหรับปฏิบัติธรรมของชาวไทย และชาวไทยมุสลิมภูเขาแห่งนี้ มีตำนานเล่ากันมาว่า… มีตากับยาย 2 คน นับถือศาสนาพุทธ ตั้งบ้านเรือนอยู่บ้านพระม่วง อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง มีลูกชายหนึ่งคนเป็นบุคคลที่ลักษณะดี…อยู่มาวันหนึ่งมีเรือสำเภาของพ่อค่าต่างชาติ ได้นำสินค้ามาขายท่าเรือกันตัง…ทั้งสามคนไปชมสินค้า …ขณะชมอยู่นั้น นายสำเภาได้เห็นลูกชายตายายน่ารักและสงสาร…ขอเป็นบุตรบุญธรรม…สองตายายจึงยกให้เพราะเห็นว่าลูกชายจะได้อยู่สุขสบาย

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องกล้วยสองปลี ที่มานิทานเรื่องกล้วยสองปลี เป็นนิทานพื้นบ้าน นายเคล้า เลื่อนกฐิน ชาวตำบลกลาย หมู่ 10 อำเภอท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นผู้เล่าเรื่องนิทานกล้วยสองปลี มีเนื้อเรื่องดังนี้…

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องตากใบ นิทานเรื่องนี้มีผู้บันทึกไว้ในหนังสือของจังหวัด นราธิวาส ไว้ดังนี้ เมื่อประมาณ 400 ปีมาแล้ว…ในราวสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น…มีพ่อค้าจีนคนหนึ่งล่องเรือสำเภามาจากประเทศจีน เพื่อไปขายสินค้ายังแหลมมลายู ในเรือสำเภานั้นได้บรรทุกสินค้า เครื่องปั้นดินเผามาเต็มลำเรือ เช่น เครื่องลายคราม ชามเบญจรงค์ โอ่ง ไห ลายมังกร เป็นต้น สินค้าเหล่านี้มีลวดลายสีสันงดงามมาก

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องนายดั้น  นิทานพื้นบ้านเรื่องนายดั้น เขียนบันทึกลงในสมุดข่อย ต้นฉบับเป็นของวัดท่าเสริม อำเภอหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช ระยะเวลาที่แต่งนิทาน คงอยู่ในระยะรัชกาลที่ ๑ ถึงรัชกาลที่ ๓ แต่งด้วยกาพย์ ๓ ชนิดคือ กาพย์ยานี ๑๑ กาพย์ฉบัง ๑๖ และกาพย์สุรางคนาง ๒๘ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อความบันเทิง สวดอ่านนิทานในยามว่าง นิทานเรื่องนายดั้นมีเนื้อเรื่องดังนี้…

นิทานพื้น บ้าน เรื่องทำคุณบูชาโทษโปรดสัตว์ได้บาป นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาป (กระบี่)  เป็นนิทานพื้นบ้านเรื่องสั้นที่ให้แง่คิดสอนใจไว้ดี สามารถเล่าเป็นนิทานก่อนนอน นิทานเรื่องสั้น เป็นนิทานเด็กอ่านให้คุณหนูๆฟังสอนใจได้ดีเกี่ยวกับเรื่องความกตัญญูกตเวทิตา และการทำคุณบูชาโทษ

นิทานพื้นบ้านภา คใ ต้ เรื่องหนูกัดเหล็ก กับการ¬ นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องหนูกัดเหล็ก (ยะลา) เป็นนิทานสอนใจ นิทานเตือนใจ แฝงคติข้อคิดดีๆ เกี่ยว ใช้ชีวิตและการคบเพื่อน อ่านได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ สามารถเล่าเป็นนิทานเด็ก นิทานก่อนนอนสอนใจลูกน้อยได้ดี

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่องกินเหล้าอายุยืน นานมาแล้วมีเรื่องเล่าว่า ชายคนหนึ่งชอบกินเหล้าเป็นชีวิตจิตใจ งานการก็ไม่เคยนำพาเรื่องบุญกุศลก็ไม่เคยทำ แต่การทำบาปแกก็ไม่เคยทำเช่นกัน ครอบครัวของแก มีอยู่ด้วยกันสามคน คือ ตัวแกเองพร้อมด้วยเมียและลูกอีกคนหนึ่ง ชายคนชอบกินเหล้าผู้นี้คิดอยู่เสมอว่าก่อนที่แกจะตายลงนั้นก็ขอให้ลูกชายได้บวชเสียก่อน เพราะแกอยากเห็นชายผ้าเหลืองของลูก แต่ชายคนนั้นก็ได้ตายลงเสียก่อนที่จะได้บวชลูก เมื่ออายุของแกได้ห้าสิบปีพอดีก่อนที่จะตายนั้น แกได้สั่งให้ลูกเมียของแก เอาเหล้าใส่โลงไปด้วยสักสองสามขวดเผื่อหิวเหล้าขึ้นมาก็จะได้กินในปรโลก